وقتی تصمیم می‌گیریم که اثاثیه خانه خود خود را جابه‌جا کنیم، یا کالایی را از یک شهر دیگر سفارش می‌دهیم، به اولین چیزی که فکر می‌کنیم، باربری است. باربری به معنای حمل و انتقال بار و کالا از محلی به محل دیگر است. انتقال بار می‌تواند در داخل یک شهر، بین چند شهر یا حتی بین چند کشور انجام شود. اگر کالا را در داخل شهر جابه‌جا کنیم، به آن باربری داخلی یا درون شهری گفته می‌شود و اگر کالایی را بین چند شهر حمل کنیم، به آن باربری بین شهری می‌گویند. شاید از نظر مسافت یا تعرفه این دو نوع باربری با یکدیگر تفاوت داشته باشند، اما تابع قوانین یکسانی هستند. در ادامه همراه باشید تا درباره تعرفه باربری بین شهری و داخلی بیشتر به شما بگوییم.
کالاهای مجاز برای حمل و نقل بین شهری و داخلی
باربری و حمل و نقل بار این روزها به یکی از نیازهای اساسی در زندگی انسان‌ها تبدیل شده است. بسیاری از کالاهایی که در طول روز از آن‌ها استفاده می‌کنیم، کیلومترها در جاده‌ها سفر کرده‌اند تا به دست ما برسند. چرا که بسیاری از محصولات و کالاها در شهرهای صنعتی اطراف شهرهای بزرگ و بسیاری از محصولات غذایی و دامی در روستاها تولید می‌شوند.
برای توزیع این محصولات، از جاده‌ها و وسایل نقلیه استفاده می‌شود. در مواردی که فاصله مبدا تا مقصد بسیار زیاد است، می‌توان از حمل و نقل هوایی، دریایی یا ریلی استفاده کرد. حمل و نقل جاده‌ای معمولا در مسافت‌های کوتاه کاربرد دارد، اما برای مسافت‌های طولانی هم می‌توان از آن استفاده کرد. حمل و نقل جاده‌ای به معنای انتقال بار از طریق جاده‌ها و به کمک وسایل نقلیه است که به صوت بین شهری، درون شهری یا داخلی و بین‌المللی انجام می‌شود.
حمل و نقل بین شهری برای انتقال بار بین دو شهر و حمل و نقل داخلی برای انتقال بار در داخل یک شهر انجام می‌شود. این بار می‌تواند کالاهای تولیدی، اثاثیه منزل، مایعات مانند نفت و گاز یا مواد خوراکی فاسدشدنی باشد. برای جابه‌جایی این کالاها در داخل و میان شهرها از ماشین‌های ترانزیت، کامیون‌ها، وانت‌ها و حتی اتوبوس‌های مسافربری استفاده می‌شود.
تقریبا هر نوع کالایی که مجوز حمل و نقل داشته باشد را می‌توان بین شهرها و داخل شهرها جابه‌جا کرد. البته تناسب نوع وسیله نقلیه با نوع کالا بسیار اهمیت دارد و در بسیاری از موارد بعضی از ماشین‌هایی که ارتفاع بسیاری زیادی دارند نمی‌توانند در ساعت‌هایی خاص یا مکان‌هایی خاص از خیابان‌ها و جاده‌ها عبور کنند. برای مثال کامیون‌ها از ساعت ۲۳ تا پنج صبح می‌توانند در تهران تردد کنند. همچنین برای انتقال مواد مایع باید از کامیون‌های مخصوص حمل مایعات استفاده شده و برای انتقال مواد خوراکی فاسدشدنی هم باید از کامیون‌های یخچال‌دار استفاده شود.
برای حمل و نقل بین شهری هم در بسیاری موارد از اتوبوس‌های مسافربری استفاده می‌شود و کالا را به کمک این اتوبوس‌ها میان دو شهر جابه‌جا می‌کنند. اما با توجه اینکه، این ماشین‌ها فقط کاربرد باربری نداشته و دارای مسافر هم هستند، نمی‌توان هر کالایی را با آن‌ها جابه‌جا کرد. مواد فاسدشدنی، جنازه، احشام و مواد منفجره و محترقه که ممکن است به سلامت و بهداشت عمومی مسافران آسیب بزند را نباید از طریق وسایل نقلیه مسافربری جابه‌جا کرد.
تعرفه باربری بین شهری و تفاوت آن با تعرفه باربری درون شهری
تعرفه باربری بر اساس قوانین اتحادیه حمل و نقل کشور مشخص می‌شود و تمامی شرکت‌های باربری خدمات خود را بر اساس تعرفه‌های اتحادیه ارایه می‌کنند. البته مشخص است که هرچقدر مسافت طولانی‌تر شود، تعرفه باربری هم بیشتر می‌شود. بنابراین تعرفه باربری بین شهری بیشتر از تعرفه باربری درون شهری خواهد بود. علاوه بر مسافت، وزن و حجم بار، نوع وسیله نقلیه، استفاده از کارگر و بسته‌بندی کالا و زمان جابه‌جایی هم روی هزینه حمل و نقل تاثیرگذار است.
بنابراین هرچقدر مسافت طولانی‌تری داشته باشید، یا وزن و حجم بارتان زیاد باشد، تعرفه باربری چه درون شهری و چه برون شهری بیشتری پرداخت خواهید کرد. برای استعلام قیمت می‌توانید به سامانه حمل و نقل آنلاین بارولاین مراجعه کرده و پس از وارد کردن شهر مبدا، مقصد، نوع و وزن بار از هزینه و تعرفه حمل و نقل بین شهری خود باخبر شوید. همچنین می‌توانید از خدمات بارولاین برای حمل بار شهرستان ارزان استفاده کرده و کالاهای خود را به هر نقطه‌ای از ایران منتقل کنید.
آیا قوانین باربری بین شهری و درون شهری متفاوت است؟
قوانین باربری بین شهری و درون شهری متفاوت نیست. همه این قوانین بر اساس مقررات سازمان حمل و نقل و پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا تعیین می‌شود. تمامی شرکت‌های حمل و نقل و رانندگان باید هنگام حمل و نقل کالاها چه بین شهری و درون شهری، مدارک زیر را با خود به همراه داشته باشند:
۱. گواهینامه
۲. بیمه شخص ثالث
۳. کارت شناسایی راننده که سازمان حمل و نقل صادر می‌کند
۴. کارت وابستگی وسیله نقلیه به شرکت‌های حمل و نقل یا پایانه‌ها
۵. کارت معاینه فنی
۶. بارنامه
۷. کارت صحت سلامت جسمی و روانی
همچنین رعایت قوانین و مقررات پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا برای تمامی رانندگان اجباری است که در ادامه بعضی از آن‌ها را معرفی می‌کنیم:
۱. رانندگان خودروهای سنگین مانند کامیون، تریلر و اتوبوس تنها مجاز به حرکت در لاین کندرو جاده‌ها هستند و نباید از لاین پرسرعت استفاده کنند.
۲. بارگیری بیش از حد مجاز و ظرفیت وسیله نقلیه ممنوع است. همچنین رانندگان باید از گذاشتن بار در قسمت جلو با عقب ماشین (چه درون یا بیرون از وسیله نقلیه) خودداری کنند. چرا که می‌تواند مانع از دید آن‌ها شود.
۳. خودروهای سنگین که طول بیشتری دارند، باید فاصله بیشتری را با ماشین‌های دیگر حفظ کنند. به این ترتیب وقتی ماشینی از آن‌ها سبقت بگیرد، فضای کافی برای جلو آمدن از ماشین سنگین را در مسیر مجاز رانندگی خواهد داشت.
۴. در مسیرهای باریک، جاده‌های کم عرض و در هنگام عقب راندن، باید کمک راننده هم در ماشین‌های باربری سنگین حضور داشته باشد تا بتواند راننده را راهنمایی کند.
۵. حمل مسافر با وسایل نقلیه باربری ممنوع است.
۶. در بعضی از شهرها ممنوعیت تردد برای کامیون‌ها در ساعت‌هایی مشخص در نظر گرفته می‌شود که رانندگان باید به آن‌ها توجه کنند.
کلام آخر
همان‌طور که گفتیم باربری بین شهری و درون شهری برای انتقال و جابه‌جایی کالاها از طریق جاده‌ها و به کمک وسایل نقلیه ترانزیت انجام می‌شود. هرچند تعرفه باربری بین شهری با باربری داخلی متفاوت است، اما هر دوی آن‌ها از قوانین و مقررات یکسانی پیروی می‌کنند.
منابع : tinn، yasa